Η Susan Collins (1964) παράγει εικαστικά έργα ανταποκρινόμενη σε συγκεκριμένους χώρους και καταστάσεις, συχνά χρησιμοποιώντας ως πρωταρχικά υλικά την αναμετάδοση, τη δικτύωση και το χρόνο. Τα βασικά της έργα περιλαμβάνουν το Tate in Space, το οποίο προτάθηκε για βραβείο BAFTA, και της ανατέθηκε από την TATE Online (2002). Επίσης, το έργο Underglow (2005-2006), το οποίο πρόκειται για ένα δίκτυο φωτισμένων αγωγών για τον οργανισμό Corporation of London και το έργο Brighter Later (2013), το οποίο είναι μια εγκατάσταση με φως για το Παρατηρητήριο Ράντκλιφ της Οξφόρδης, που τροφοδοτούνταν από ζωντανά μετεωρολογικά δεδομένα. Από το 2002, το έργο και η έρευνά της εστιάζει στην σχέση του χρόνου με το μέρος και το τοπίο μέσα από μια σειρά έργων που στηρίζονται σε ετήσιες διαδικτυακές αναμεταδόσεις πίξελ-με-πίξελ από απομακρυσμένες περιοχές, όπως το Seascape (2009), το οποίο ήταν μια ατομική έκθεση για το De La Warr Pavilion, στην περιοχή Bexhill-on-Sea. Το έργο της LAND (2017) είναι μια ζωντανή αναμετάδοση από την Ιερουσαλήμ, που κοιτάζει πέρα από τη Δυτική Όχθη προς τα βουνά της Ιορδανίας. Το έργο της Five Hours Later (2019-2020) είναι μια συνδιαλλαγή μεταξύ του Σέφιλντ στην Αγγλία και της Βοστόνης στις ΗΠΑ. Το πιο πρόσφατο έργο της Dell Quau (2022-23) υπήρξε ανάθεση για την σημαντική έκθεση Sussex Landscape: Chalk, Wood and Water στο Pallant House Gallery. Η Κόλινς είναι Καθηγήτρια (Professor) Καλών Τεχνών στο Slade School of Fine Art, UCL, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
Website: http://www.susan-collins.net
