00:01:06

Κουνινά Αιγιαλείας

Ο κ. Αλκιβιάδης Κατσιδήμας είναι 78 ετών, κατοικεί στην Κουνινά και καλλιεργεί ακόμη και σήμερα μαύρη σταφίδα. Ξεκίνησε να εργάζεται σε κτήματα άλλων κατά τη διάρκεια του τρύγου από 10 ετών και κάποια χρόνια αργότερα στα δικά του ως μικρός κτηματίας. Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα (δεκαετίες ’60 έως ’80) οι καλλιεργητές σταφίδας αναγκάζονταν να παίρνουν δάνεια από τις τράπεζες με πολύ υψηλά επιτόκια. Όταν δεν μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, συνήθως οδηγούνταν στο δικαστήριο. 

Αφηγητής: Αλκιβιάδης Κατσιδήμας

Ερευνητής: Αντώνης Πολυδώρου 

Επεξεργασία ήχου: Σόφη Μουτάφη

Άκουσε την ιστορία

 

album-art

00:00

Διάβασε την ιστορία

Ήταν μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη για τον σταφιδά. Αγροτική και Εθνική ήταν τότε. Ε, θα πας εκεί πάρε το χαρτί θα πας εκεί. Mπορούσε να μας τα κρατήσει τα λεφτά. Και συγκεκριμένα εδώ απ’ το χωριό μας (Κουνινά Αιγιαλείας) είχε 15 άτομα η Αγροτική κατηγορούμενους. Και δεν ήσαν δικαστήρια στο Αίγιο. Τα παίρνει 5 άτομα από την Κουνινά, κλειδωμένα, ο χωροφύλακας στο τραίνο στην Πάτρα.
Πάνε στην Πάτρα, λέει (ο δικαστής): «Γιατί τους φέρατε εδώ πέρα;». «Χρωστάνε» λέει ο διευθυντής (της τράπεζας). «Χρωστάτε;», λέει (ο δικαστής). Του λέει του Νικολάκη του Φιλιππόπουλου, πρέπει να τον ξέρεις τον Νικολάκη τον Φιλιππόπουλο (απευθύνεται στον ερευνητή), παππούς τώρα, ήταν ετοιμόλογος. Του λέει: «Κύριε Φιλιππόπουλε, τί σκοπεύετε, να φάτε τα λεφτά της Αγροτικής Τράπεζας; Γιατί δεν πληρώνετε;». «Κύριε πρόεδρε», λέει (ο κ. Φιλοππόπουλος απευθυνόμενος στον δικαστή), «αν μπορούσα να φάω και τα αγκωνάρια της Αγροτικής Τράπεζας, όχι μόνο το λεφτά!». Τόσο τους είχε καταπιέσει δηλαδή! «Μα τι είναι αυτά που λες;» του λέει (ο δικαστής). «Αυτά που σας λέω. Δικάστε με!», του λέει (ο κ. Φιλιππόπουλος), «Δεν έχω (λεφτά)!».
Τελικά, δεν τους δίκασε, τους έκανε μία σύσταση να δώνουν κάποτε κάποτε, «να πληρώνετε και την Αγροτική τράπεζα».

Προτεινόμενες ιστορίες