Έκθεση σύγχρονης τέχνης, 5-20 Οκτωβρίου 2019, Αίγιο
Ο Δήμος Αιγιαλείας, η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αιγιαλείας και η Πριμαρόλια-ΑΜΚΕ, υλοποιώντας το σχέδιο της τελευταίας για την ανάδειξη του πολιτισμού της μαύρης σταφίδας, διοργανώνουν το 1ο Φεστιβάλ Πριμαρόλια, 5-20 Οκτωβρίου, στο Αίγιο. Ανοίγοντας για πρώτη φορά το εμβληματικό διατηρητέο κτίριο ιδιοκτησίας Κανελλόπουλου–Κριτσωταλάκη, φιλοξενείται στον χώρο η έκθεση σύγχρονης τέχνης Έλα στον κήπο μου καθώς και μια σειρά πολιτιστικών δράσεων και εκδηλώσεων.
Οκτώ εικαστικοί καλλιτέχνες από την Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία καταφθάνουν στο Αίγιο για πρώτη φορά για να συνομιλήσουν με τον τόπο και να δημιουργήσουν νέα καλλιτεχνικά έργα. Αφορμή το Φεστιβάλ Πριμαρόλια, το τοπίο της περιοχής αλλά και η διαχρονική εμπορική, διατροφική, ιστορική, κοινωνική και πολιτιστική αξία της μαύρης σταφίδας. Η έκθεση εστιάζει στη μεταφορική έννοια του κήπου. Δανείζεται τον τίτλο της από την ποίηση της Αμερικανίδας Emily Dickinson και τον ομώνυμο στίχο της, ιδωμένο ως τόπο συνάντησης και συνάθροισης αισθήσεων, συστατικών, αντικειμένων, ιδεών – ένα σημείο σύζευξης ύλης και νοήματος, παρελθόντος και μέλλοντος. Η νέα αυτή εικαστική σπορά ανθρώπων, ιδεών, συναντήσεων πραγματοποιείται στην παραλιακή ζώνη της πόλης, που κατά τον Μεσαίωνα ονομαζόταν Βοστίτσα, δηλαδή Κηπούπολη, δίνοντας το όνομα της στην περίφημη τοπική μαύρη σταφίδα «Vostizza».
Οι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία εμπνέονται από τον τόπο, τον σπόρο και την ιστορία του και τον προσεγγίζουν διεπιστημονικά και διακαλλιτεχνικά με μια σειρά νέων έργων (εικόνες από μικροσκόπιο, μικτές εγκαταστάσεις, film, performance για κάμερα, ηχητικά γλυπτά, κεραμικά), σχεδιασμένων και υλοποιημένων ειδικά για τον χώρο και τη θεματική της έκθεσης. Ο καρπός μέσα από το μικροσκόπιο του Rob Kesseler θέτει τους θεμέλιους σπόρους της έκθεσης. Ο Άγγελος Αντωνόπουλος χτίζει χώρους εξωτερικούς και εσωτερικούς για να υποδεχτούν το φυτευτικό υλικό. Στο έργο του Βασίλη Ψαρρά το έδαφος επαναπροσδιορίζεται ποιητικά και φιλοξενεί τη φύτευση του κήπου. Ο Λουκάς Μεσσηνέζης και ο Γιάννης Μπρούζος αναδεικνύουν ένα γλυπτικό αφήγημα του κήπου μέσα από μυστηριώδη άνθη. Το έργο της Agalis Manessi αναδεικνύει αφαιρετικά το μέσο το οποίο μεταφέρεται με την ορμή του ανέμου – όπως η γύρη. Η Μαρία Τσάγκαρη περιηγείται σε φανταστικούς κήπους αναζητώντας την επικονίαση των ανθών τους. Ο Κώστας Παππάς προσεγγίζει το χώρο ως ένα ενδιάμεσο μέρος για να λάβει χώρα η διαδικασία της φωτοσύνθεσης.
Η έκθεση – σε επιμέλεια της Νάνσυ Χαριτωνίδου – αποκτά έναν τοποειδικό χαρακτήρα καθώς αναπτύσσεται μέσα σε ένα διατηρητέο και αναπαλαιωμένο κτίριο, μια από τις παλιές σταφιδαποθήκες που κουβαλούν τη βιομηχανική ιστορία της πόλης αλλά και τον νεότερο πολιτισμό της. Το κτίριο χτίστηκε το 1900 ως σταφιδαποθήκη, γραφείο και κατοικία μεγάλου σταφιδεμπόρου, ενώ το 1985 υπήρξε σημείο έμπνευσης για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο για τις σκηνές του Σινέ Πάνθεον στον “Μελισσοκόμο” του.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιούνται το Σάββατο 5 Οκτωβρίου και ώρα 19.00, ανοίγοντας το φετινό πρόγραμμα εκδηλώσεων του 1ου Φεστιβάλ Πριμαρόλια (5-20 Οκτωβρίου). Το Φεστιβάλ Πριμαρόλια ανοίγει φέτος για πρώτη φορά στο κοινό και, παράλληλα με την έκθεση σύγχρονης τέχνης, παρουσιάζει μια σειρά από μουσικά και κινηματογραφικά αφιερώματα σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Ινστιτούτο Goethe, βραδιές λόγου και ποίησης, καθώς και ενημερωτικές/πολιτιστικές δράσεις.
Agalis Manessi, Primarolia
Πληροφορίες
Τόπος: Κτήριο Κανελλόπουλου-Κριτσωταλάκη, οδός Ζωοδόχου Πηγής, παραλία Αιγίου.
Λειτουργία έκθεσης: 6-20 Οκτωβρίου 2019, καθημερινά 11:00-13:00 και 18:00-21:00.
Εγκαίνια: Σάββατο 5 Οκτωβρίου, 19:00.
Επισκέψεις σχολείων, παιδικά εργαστήρια: κατόπιν συνεννόησης.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6974.143416, 6974.642277
Καλλιτέχνες
Rob Kesseler | Agalis Manessi | Άγγελος Αντωνόπουλος | Λουκάς Μεσσηνέζης | Γιάννης Μπρούζος | Κώστας Παππάς | Μαρία Τσάγκαρη | Βασίλης Ψαρράς
Επιμέλεια: Νάνσυ Χαριτωνίδου
Emily Dickinson
There is another sky,
Ever serene and fair,
And there is another sunshine,
Though it be darkness there;
Never mind faded forests, Austin,
Never mind silent fields—
Here is a little forest,
Whose leaf is ever green;
Here is a brighter garden,
Where not a frost has been;
In its unfading flowers
I hear the bright bee hum:
Prithee, my brother,
Into my garden come!